اصل اعلالی لفظ جلالهی «اللّٰه» «اِله» است. اهل لغت میگویند: لفظ« اللّٰه» در اصل «الٰه» یا «اَلْاِلٰه» بوده است. صاحب «صحاح»اصل آن را «اِله» و صاحب «کشاف» اصل آن را «اَلْاِلٰه» میدانند.
در جمله «بسماللَّه» دو سیر و مقام معنوی( سیر الیاللّٰه» و « سیر فی اللّٰه) اما در لفظ «الرحمن» مقام معنوی (سیره عن اللّٰه باللّٰه)وجود دارد و در «الرحیم» رتبه معنوی ( سیر من اللّٰه) موجود است.
چهار چيز جزو اسباب خوشبختی هستند: زن صالحه، مسکن وسيع و جادار، همسايەی نيکو و مرکب راهوار.
ابتدا باید بدانیم که «رجیم»بروزن فعیل است و این وزن در زبان عربی امکان دارد هم به معنای فاعل و هم به معنای مفعول درآید، اما در اینجا به معنای مفعول است یعنی رجیم به معنای مرجوم میآید، مانند: لعین به معنای ملعون. اما علماء و دانشمندان اهل لغت دو معنای نزدیک به هم را برای واژه «رجیم » ذکر کردەاند که در زیر توضیح خواهیم داد.
واژه «شیطان» از «شطن یشطن» مانند نصر ینصر به معنای بعد و دوری جستن از حق یا از رحمت خدا و مخالفت کردن با او گرفته شده است؛ پس در این صورت «نون» آن اصلی میباشد و «یاء» آن زاید است و بر وزن فیعال است مانند قیدار و بیطار» مثلا در زبان عربی گفته می شود «شطن دارک»یعنی خانه شما دور است و «شطن الرجل» آن مرد از حق و حقیقت دور شد.
ابتدا لازم است بدانیم که استخاره یعنی طلب خیر کردن، هر کس قصد انجام کار مهمی داشته باشد مستحب است در مورد آن از خداوند متعال طلب خیر (استخاره) کند، و همانطور که گفته میشود: (ما خاب من استخار و ما ندم من استشار) یعنی: کسی که استخاره میکند نا امید نمیشود و کسی که مشورت میکند پشیمان نمیشود.