ڕۆڵـی تێکدەرانەی شوشیاڵ میدیا و تۆڕەکۆمەڵایەتییەکان لەسەر خێـزان! دەسپێک خێزان و بنەماڵە لە جیهاندا بابەتگەلێکی گەلێک گەورە و هەستیارن؛ واتە پرس و بابەتە خێزانییەکان لەهەر کۆمەڵگەیەکدا لە گەرمترین و گرنگترین پرس و بابەتەکانن و لە ڕاستیدا سەنگی مەحەکن بۆ هەڵسەنگاندنی ئەو کۆمەڵگایە و مرۆڤەکان لەو وڵاتەدا. ڕوون و ئاشکرایە بە درێژایی مێژوو هیچ دین و فەلسەفە و بیر و باوەڕێک نییە بایەخی بە پارسەنگی ڕەفتار و ڕەوشتی خێـزان نەدابێت. ڕەوشت لەناو هەموو کۆڕ و کۆمەڵگەی مرۆڤایەتیدا، ئاستی کاریگەریی قەناعەت نیشان دەدات کە لە ناخی ئەو کەس و کۆمەڵگایانەدا ڕواوە کە بۆتە سەرچاوەی پێشکەوتن.
فقهاء اتفاق نظر دارند که آمیزش با همسر خود و روابط زناشویی در حال قاعدگی و یا دوران خون زایمان حرام است زیرا خداوند میفرماید: فَٱعۡتَزِلُواْ ٱلنِّسَآءَ فِي ٱلۡمَحِيضِ وَلَا تَقۡرَبُوهُنَّ حَتَّىٰ يَطۡهُرۡنَۖ فَإِذَا تَطَهَّرۡنَ فَأۡتُوهُنَّ مِنۡ حَيۡثُ أَمَرَكُمُ ٱللَّهُۚ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلتَّوَّٰبِينَ وَيُحِبُّ ٱلۡمُتَطَهِّرِينَ [البقرة: 222]
دەردەدڵێک لەگەڵ جگەرگۆشەکەم مناڵە شیرینەکەم؛ ئەو کاتەی هاتییە سەر دونیا، زۆر خۆشحاڵ بووم و بوویە تیشکدەری دڵ و گیانم. زۆرم خۆش دەوێی، ئەگەر چی هێندێک جار تووندوتیژ و بەزاکوون دەبم لەگەڵ تۆ، بەڵام ئەوەی بزانە هەموو ئەو لاساری و تووندوتیژییەم بۆ بەختەوەری تۆیە. هەرچەندە ئەوە باش دەزانم هەندێک جار منیش ڕێگای ڕاست ناپێوم و ڕەنگە وشەی ڕەق و دژوار و تووند بەکار بێنم.
ڕەمەزان؛ ویستگەیەک بۆ ژەنینی نۆتەکانی دڵ! نووسین: عەبدووڵڵاهـ عەلیپوور لە ڕاستێدا ئەمڕۆ مرۆڤایەتی لە سەردەمی پێشکەوتنی تێکنۆلۆژی و زانستی سەردەم و بەها ماددیی و ئارەزووەکان و لاواز بوونی بەها ڕوحی و ئیمانییەکاندا، ماندوویەتی لە هەموو کاتێک زیاتر دەروون و ویژدانی بەرەو داڕمان و لەناوچوون بردووە بەجۆرێک کە: مرۆڤایەتی لە هەموو کاتێک زیاتر هەست بە بێهودەیی و بێ بایەخی خۆیان دەکەن و لەناو جیهانێک و ژینگەیەکی خنکێنەر نووقمی بێ ئاگایی بووە؛ واتە مرۆڤ بۆتە ئامێرێک کە ئۆقرەی لێبڕاوە و بۆ وەدەستهێنانی ئارەزووی ژیانی دونیا هەموو بەها باڵاکانی پێشێڵ کردووە. بێگومان بۆ گەڕانەوەی دڵنیایی دەڕوون و ئاسوودەی لاوەکی، مانگی پیرۆزی ڕەمەزانیش باشترین و لەبارترین کاتە بۆ زیندووکردنەوەی ویژدان و بەها ڕوحی و ئیمانییەکان و تاودانیان لە دڵ و دەروونی مرۆڤەکان، بۆ ڕێکخستنی ژینگەیەک و وڵاتێک کە مرۆڤایەتی تێدا بگات بە تڕۆپکی ئارامی. حەقیقەت و ڕاستی و نهێنی ڕۆژوو کلیلێکی زێرین و ویستگەیەکی ناوازەیە کە: مرۆڤی باوەردار کەمەندکێش دەکات بەرەو هاودەمی خواناسان و شاڕێگای ئەوین و ڕاز و نیاز و پیاسەیەکی ئیمانی لەگەڵ یاری نازەنین، فاکتەرەکانی گەشەی ڕوح و هێز و وزەی باوەردار لە گەڕەنتی بەخشین و دەست لە کارکێشانەوەی لە بڕێ گیرەدۆیی و ئەوینداریەتییە؛ واتە ئەو کاتەی لە ڕەیڕەوی چاکە و چاکەکاری هەنگاو دادەنێین، پێویستە دەست لە کۆمەڵێک ویست و داخوازییەکانی وەک: ماڵ، کات، خۆشییەکانی دونیا و هێندێک دڵخوازی ژیان هەڵگرین، بۆ ئەوەی بەم شێوەیە زیاتر چێژ لە بەندایەتی و ڕاز و نیاز و پارانەوەمان لەگەڵ خوای گەورە وەرگرین.
تا اینکە رمضانی زیباتر داشتە باشیم! نویسنده: د. شریف فوزی سلطان ترجمە: کمال مصطفیپور در ماه رمضان موهبتهای بزرگ و فرصتهای بزرگی وجود دارد که خداوند بندگان خود را با آنها گرامی میدارد، از جمله این نعمتها: گشودن درهای بهشت، بسته شدن درهای آتش جهنم و زنجیره کردن شیاطین میباشد. پیامبر ٍﷺ میفرماید: إِذَا جَاءَ رَمَضَانُ فُتِّحَتْ أَبْوَابُ الْجَنَّةِ، وَغُلِّقَتْ أَبْوَابُ النَّارِ، وَصُفِّدَتْ الشَّيَاطِينُ / وقتی ماه رمضان فرا میرسد، درهای بهشت گشوده میشوند، درهای دوزخ بسته میگردد و شیاطین به زنجیر کشیده میشوند. بخاری، مسلم. امام قرطبی رحمەاللە در تفسیر این حدیث میفرماید: اگر گفته شود: چگونه میبینیم که در ماه رمضان بدیها و گناهان زیادی رخ میدهد، حال اگر شیاطین در زنجیر بودند، چنین نمی شد؟ بدون شک خلاف این فرمودە روزەداران را از فواید و برکات روزه محروم میکند که آداب و شرایط آن رعایت میشود، مقصود این است: کم شدن بلاها از آنها در این ماە این امری محسوس است، و بروز بلایا نسبت بە ماهای دیگر کمتر است. چنانکه لازم نیست همه آنها دستبند شوند که نه شرّی باشد و نه نافرمانی، زیرا برای این امر دلایلی غیر از شیاطین وجود دارد مانند نفوس بد، عادات زشت و شیاطین انسانی [1]
رمضان، ماه نیکوکاری نویسندە: د. محمد راتب نابلوسی ترجمە: خالد درویشی حمد و سپاس برای خدا و درود و سلام بر پیامبر و یارانش. همانا خداوند بر بندگانش موسم حسنات عطا فرموده که، در آن خیر و نیکی چند برابر و بدیها محو میشوند. درجات بالا میروند، که در آن لحظەها قلبهای مومنان بیشتر متوجه مولای خود میشوند. بدون شک یکی از بزرگترین عبادتها روزه است، که خداوند بر بندگانش واجب کرده و میفرماید:يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ / ای کسانی که ایمان آوردهاید! بر شما روزه واجب شده است، همان گونه که بر کسانی که پیش از شما بودهاند واجب بوده است، تا باشد که پرهیزگار شوید. همچنین مسلمانان را بر گرفتن روزە تشویق میکند و میفرماید: وَأَن تَصُومُوا خَيْرٌ لَّكُمْ ۖ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ. چنانچە روزە بگیرید بهتر است اگر میدانستید. بقرە آیە 183_ 184. پس جای تعجب نیست اگر میبینی در این ماە قلوب مومنان به سوی پروردگارشان رو میکنند و از مقام ایشان میترسند، امید به ثوابش دارند و از عذابش میترسند.