اصل اعلالی لفظ جلالهی «اللّٰه» «اِله» است. اهل لغت میگویند: لفظ« اللّٰه» در اصل «الٰه» یا «اَلْاِلٰه» بوده است. صاحب «صحاح»اصل آن را «اِله» و صاحب «کشاف» اصل آن را «اَلْاِلٰه» میدانند.
در جمله «بسماللَّه» دو سیر و مقام معنوی( سیر الیاللّٰه» و « سیر فی اللّٰه) اما در لفظ «الرحمن» مقام معنوی (سیره عن اللّٰه باللّٰه)وجود دارد و در «الرحیم» رتبه معنوی ( سیر من اللّٰه) موجود است.
واژه «شیطان» از «شطن یشطن» مانند نصر ینصر به معنای بعد و دوری جستن از حق یا از رحمت خدا و مخالفت کردن با او گرفته شده است؛ پس در این صورت «نون» آن اصلی میباشد و «یاء» آن زاید است و بر وزن فیعال است مانند قیدار و بیطار» مثلا در زبان عربی گفته می شود «شطن دارک»یعنی خانه شما دور است و «شطن الرجل» آن مرد از حق و حقیقت دور شد.
حافظان و قاریان مشهور قرآن در زمان رسولاللە ٍﷺ حفظ قرآن در زمان پیامبرٍﷺ از نخستین روزهای نزول وحی آغاز شد. پیامبر اسلام نخستین حافظ قرآن به شمار میرفت. برای فرا گرفتن و حفظ آن بسیار میکوشید.