تزکیه
گەورەیی ڕۆژی عەرەفە
ڕۆژی عەرەفە نۆیەمین ڕۆژی مانگی (ذي الحجة)یە، بە گەورەترین و پیرۆزترین ڕۆژ دادەنرێت لای موسڵمانان، ئەم ڕۆژە چەندین فەزڵ و تایبەتمەندی لەخۆ دەگرێت، و چەندین فەرموودەی لە بارەوە هاتووە
فضایل اعمال صالح در دە روز اول ماە ذیحجە
فضیلت دادن، انتخاب کردن و ویژگی بخشیدن یکی از کارهای خداوند است، این از شئون خداوند سبحان است که بعضی از روزها را بر بعضی دیگر فضیلت دهد و بعضی از ماه ها را بر ماههای دیگر برتری بخشد یا بعضی از ساعات شبانه روز را بر وقت های دیگر فضیلت دهد همانگونه که بعضی از مکان ها را به سایر مکان ها برتری می دهد...
چەند چرکە ستێک لە خزمەت پێغەرداﷺ
عەبدووڵڵای کوڕی سەلام دەفەرموێ: پێغەمبەر چوو بۆ مەدینە؛ یەکەم شت کە قسەی پێ کرد ئەوە بوو کە وتی: "ئەی خەڵکینە ئاشتی بڵاوبکەنەوە و خواردن بخۆن و شەونوێژ بکەن و...
چەند چرکە ساتێک لە خزمەت پێغەمبەرداﷺ
بە تێڕامان لە وتەی پێغەمبەر (د.خ)، تێدەگەین کە ئیسلام و کولتوری ئیسلامی لە ڕەهەندی جیاوازدا و لە بۆنەی جیاوازدا لە گەشەکردن و بنیاتنانی کارەکتەری باوەڕداردا کاردەکەن؛ بۆ ئەوەی بیکاتە کارەکتەر، ڕەفتار و قسەکانی بۆ ئەوانی تر بە ئازار و بێزارکەر نابێت.
ئەزموونەکانی ڕەمەزانی
لە “ابن مسعود“ (رحمەاللە) دەگێڕنەوە کە، پێغەمبەر (د.خ) فەرمووی: «من قرأ حرفًا من کتاب الله فله به حسنة، والحسنة بعشر أمثال‌ها، لا أقول الم حرف، ولکن: ألف حرف، ولام حرف، ومیم حرف». (ترمذی: حسن صحیح غریب) هەر کەسێک پیتێک لە کتێبی خوای گەورە بخوێنێتەوە بۆی بە چاکەیەک هەژمار دەکرێ و هەر چاکەیەک بە دە بەرامبەر پاداشتی دەدرێتەوە. ناڵێم«الم» پیتێکە بەڵکوو (ألف) یەک پیت و (ل) یەک پیت و (میم) یەک پیتە.
رمضان؛ ایستگاهی برای نواختن تارهای دل!
پر واضح است کە امروزه بشریت در عصر پیشرفت‌های تکنولوژیکی و علمی، ارزش‌های مادی، امیال و تضعیف ارزش‌های معنوی و دینی، در وهلەی اول خستگی اذهان و وجدان را بیش از هر زمان دیگری به سقوط و تباهی کشانده است، بەگونەای کە: احساس پوچی و بی وجاهتی کردە و در جهان و زیستگاه مخنّق خویش غرق غفلت گشتە است؛ بە این معنا کە آدمی بە ابزار و آلتی تبدیل شدە کە فراغ ندارد و برای استیلاء یافتن بر آرمان و امیال زندگانی دنیا، تمام ارزش های والا را تضییع کرده است.